Galata Köprüsü için ilk kalıcı köprü girişimi II. Beyazıt döneminde Leonardo da Vinci’nin hazırladığı tasarımdı. Padişah tasarımı reddedince köprünün yapımı 19. yüzyıla kaldı. 1845’te I. Abdülmecid’in annesi Valide Sultan bu konuda ilk somut adımı attı.
Galata Köprüsü’nün Hikâyesi
Ticari faaliyetlerin artması ve sarayın Beşiktaş’a taşınmasından doğan ihtiyaçla, 1836’da yapılan Hayratiye Köprüsü’ne (Unkapanı) alternatif olarak Karaköy ve Eminönü ahşap bir köprüyle birleştirildi. Bu köprü 18 yıl kullanıldı ve 1863’te restore edildi. Bu yılların ardından birkaç kez daha yenilenen Galata Köprüsü, 1912’de tramvay hattını taşıyacak şekilde yenilendi.
Aradan geçen 80 yıla yakın süre içinde özgün tasarıma çeşitli müdahalelerde bulunuldu. Ne yazık ki 1992’de çıkan bir yangınla köprünün bir bölümü sulara gömüldü ve kalan parçaları Balat-Hasköy arasına taşındı. Trafiği rahatlatmak için aynı yıl hızlı bir çözüm bulundu ama tamamlanmış yeni köprünün yapımı 6 yıl sürdü.
Galata, 80 m’lik genişliğiyle dünyanın en geniş ikinci köprü olma özelliği taşıyor. Yıllardır Galata Köprüsü sadece Haliç’in iki yakasını değil, iki kültürü de birbirine bağlıyor. Doğu ve Batı kültürleri, eski İstanbul ve Pera arasında da bir bağ oluşturuyor.